het is okay
te laten, in zijn
in dit land vol emoties
vol onmacht
op~gelaten te varen
als voortvarend in zicht
ergens komt licht
geen tunnel nodig om te zien
genoegen in elk mogelijk heden
het is okay
dit even
in stilte
je zelf te laten staan
diepte door gronden
of stranden als nog fijner
terug
bij wat ik voel
bij wat me bedreigt
bij wat echt is
bij verbeelding
terug
bij het verleden
bij de weg
bij de wortels
bij ge loof
terug
bij de kracht
bij de les
bij de kern
bijdeway
terug
naar de opening
naar her vinden
naar rijk dom
naar geestig
terug naar nu
om te kunnen laten
om te kunnen groeien
om vrij te zijn
om weg overbodig
terug
te geven
te streven
te weven
te recht
terug naar waar
‘t omgaat
naar onvermijdelijk
bij een
in een still even
als een roep zonder bereik~en
als klank zonder woord
als kleuren uit een keel
als ver talende buikspreker zonder trukendoos
als blauw, druk loos
als binnenaardse ascentzie
waarin alles is wat bedoeld is te vliegen
zonder op~gelaten te voelen
voorbij de muren van de tijd
zonder in, houden van kan zijn
als natuur
als beweging
als balans
als groter
dan het individu van fortvarendheid
terug
naar het wezen
voor het be wezen moest worden
wat was
wat is
wat komt
wat je omringt
jouw bubbel
ssst…~
laat leeg
het is
winter
